Cartas á vida

4...

Querida vida:

Creo que isto xa se me está facendo costume.

Hoxe volvín vela, pero non en clase, estaba esperando ás súas amigas fóra do instituto coma todos os días, e como todos eles eu salgo e ela afástase, mais cando facíao, tropezou. Case cae e... adiviña quen a colleu. Exacto, eu. As súas meixelas puxéronse tan vermellas que involuntariamente sorrín. Cando recuperamos a compostura deume as grazas timidamente e afastouse de novo.

Ten a voz máis fermosa de todas. Algún día espero dicirlle o que sinto.

Joshua.

la.locky

Me gusta

#28088 en Otros
#8725 en Relatos cortos
#42604 en Novela romántica

En el texto hay: amor adolescente, cartas en galego

Editado: 16.06.2019

Añadir a la biblioteca

Reportar