A través del semestre

Antes del minuto 0

Atención: La siguiente escena se desarrolla en Barcelona y con personajes que hablan Catalán, por lo que los diálogos son en ese idioma, pero entre paréntesis () aparece la traducción.

---------------
 

Barcelona, 2 semanas antes del Minuto 0

Alguien pisa un charco. Corre.

Acaba de dejar de llover luego de que lo hiciera durante todo el día. Ahora los sonidos no son camuflados por la lluvia, ni la tormenta. La noche es oscura y densa. El frío comienza a calar en los huesos, en especial si has corrido en medio de la lluvia. Como yo. No sé que hora es porque no veo la luna, y por prevención no llevo mi celular arriba. Uno aprende.

Me escondo detrás de un contenedor, y espero a que el imbécil que corre pase por donde estoy. No ha sabido cubrir sus huellas, no ha sabido arreglárselas y me toca ayudarlo a salir de problemita en el que se ha metido. No es la primera, ni será la última vez que ayude alguien en esta situación, siempre que se lo merezca, claro. No como el anterior que vino a verme, él si se merecía el disparo en la cabeza... «Con mi hermana no se meten».

Escucho que se acerca, sin salir de mi escondite estiro un brazo y el imbécil se da de lleno con él, cayendo al suelo con un sonido seco. Entonces salgo y lo levanto del cuello, él esta fuera de sí, seguramente piensa que soy uno de ellos, la mafia española. Y lo soy.

Si us plau! (¡Por favor!) —suplica con ojos desorbitados, tan negros como la noche — Juro que no he estat jo, no sé qui ho va fer, però juro pels meus fills que no he estat jo (Juro que no he sido yo, no sé quién lo hizo, pero juro por mis hijos que no he sido yo) — se pone a llorar.

Sent, tranquil, no et faré mal. Mira... (Oye, tranquilo, no te haré daño. Mira...)

Pero el imbécil continúa llorando y no me escucha, y tras intentar repetirlo dos veces, la única opción es darle una cachetada. Él se calla, ha quedado sorprendido por lo que acabo de hacer, y creo que, dentro de su nebulosa, me escucha.

Mira carallot, si has estat tu o no, això a ells (Mira gilipollas, si has sido tú o no, eso a ellos) —señalo a su espalda, y de paso miro a ver si los veo venir, pero al parecer aún tenemos un poco de tiempo —això a ells no els importa. Ells només compleixen l'ordre del meu pare, val? (eso a ellos no les importa. Ellos solo cumplen la orden de mi padre, ¿vale?) — no espero una respuesta pero el asiente frenéticamente—. Ara, si tu vols viure... Tu vols viure o no? (Ahora, si tú quieres vivir... ¿Tú quieres vivir o no?) — lo zarandeo para que entienda la urgencia de la situación, él vuelve a asentir —. Llavors això és el que farem... (Entonces esto es lo que haremos...)

***

Cuando escucho que los tres hombres de negro, así como yo les digo desde pequeño, se acercan, salgo del escondite con el imbécil como rehén. Le apunto una daga a la garganta y la presiono un poco para que brote sangre. No me ando con chiquitas. Los hombres se detienen a unos pasos de nosotros. Ha empezado a lloviznar de nuevo, y las gotas comienzan a sonar cuando golpean en los contenedores marítimos. Así como estamos, estamos mal, a nuestro frente tenemos a esos gorilas, y a nuestras espaldas está el mar. El puerto siempre es un buen lugar para saldar deudas.

Senyor... (Señor...) — dice unos de los hombres de negro, reconozco que es Cerauno, y levanta su arma para apuntar al rehén. Detrás, Benón y Rodrigo, siguen a su líder y también le apuntan. Claro, ellos lo que quieren es matarlo, pero no pueden disparar sin arriesgarse a herirme a mí también, lo que los pondría a dormir con los peces a ellos mismos —. Senyor, què fa? Aquesta escòria mereix el seu destí. (Señor, ¿qué hace? Esa escoria merece su destino.)

Yo mismo me pregunto lo mismo, ¿qué hago? ¿por que me arriesgo tanto en salvarle el pellejo a este tipo? 

Cerbero — les grito; así se llama este equipo — jo mateix ho mataré, no et preocupis, només vull divertir-me una mica (yo mismo lo mataré, no te preocupes, solo quiero divertirme un poco) — y en cuanto termino de decirlo apuñalo en un costado al imbécil y este grita de dolor, pero lo sostengo bien para que no caiga, porque si lo hace, estará perdido, Cerbero disparará hasta dejarlo como colador —. Et tiraré a l'aigua, en 20 minutos et veig en el moll 25, per a manar-te a l'aeroport i que et deixis anar (Te tiraré al agua, en 20 minutos te veo en el muelle 25, para mandarte al aeropuerto y que te largues) — le susurro al imbécil al oído.

El imbécil gruñe de dolor pero yo sé que en realidad me está respondiendo, porque la verdad es que no lo apuñalé, es una jugarreta para que Cerbero se lo crea. Entonces, doy un paso atrás. Los hombres de negro tienen miedo que no cumpla con la misión, es que ya me han agarrado antes, no hace mucho descubrieron que un hombre al que supuestamente yo había acallado, andaba vivito y coleando por las calles de Sydney. El jefe no confía demasiado en mí, y otro error así y estos hombres también se llevarán una patada en el culo como yo, sino que algo peor. Es normal que me tengan esta desconfianza, por más titulo que ostente.

Senyor... (Señor...)  — Cerauno está nervioso, pero sabe que me tienen acorralado— deixi'ns ajudar, amb un va disparar al cap ja estarem tots prenent-nos alguna cosa, i potser amb una mica de diversió extra... (déjenos ayudar, con un disparó en la cabeza ya estaremos todos tomándonos algo, y quizás con un poco de diversión extra...)

Carauno, no sigueu imbècils vosaltres també, amb aquest ja em dóna (Carauno, no seáis imbéciles vosotros también, con este ya me da) —señalo con el mentón a quién tengo atrapado en una llave por el cuello, mientras se retuerce en un supuesto dolor por la apuñalada—, a mi també m'interessa desfer-me d'ell, però vull fer-ho només. Vull demostrar-li al meu pare que el negoci familiar estarà segur a les meves mans. (a mí también me interesa deshacerme de él, pero quiero hacerlo solo. Quiero demostrarle a mi padre que el negocio familiar estará seguro en mis manos.)




Reportar




Uso de Cookies
Con el fin de proporcionar una mejor experiencia de usuario, recopilamos y utilizamos cookies. Si continúa navegando por nuestro sitio web, acepta la recopilación y el uso de cookies.